ความภาคภูมิใจในตนเอง

ถ้าเราได้เคยสัมผัส “ความสุขที่เกิดขึ้นจากตัวเราเอง” เราจะพบว่าในความสุขนั้นส่วนหนึ่งมาจากความภาคภูมิใจในตนเอง…

ในอดีตคนส่วนใหญ่ไม่นิยมมีหนี้สิน การมี “สิ่งของ” บ้านหรู รถยนต์ เพชร ทอง เครื่องประดับ อาจเป็นการอวดกันได้โดยตรง เพราะถ้าไม่มีจริง ๆ ก็ไม่สามารถนำมาอวดกันได้ (เป็นหนี้ยากกว่าปัจจุบัน)

แต่ทุกวันนี้ไม่อาจตัดสินคนได้จากสิ่งเหล่านี้เลย เพราะทุกอย่างล้วน กู้ ผ่อน ยืม กระทั่ง “เช่าเอามาอวด” ได้ไม่ยาก เพียงแต่ว่าสังคมให้ค่าสิ่งที่เห็นโดยง่ายมากกว่าอยู่ดี หากไหลตามกระแสนี้คุณก็ยากจะมีความสุข..

คนอวดไม่ผิด และบางคนเขาก็ไม่คิดว่าโอ้อวด มันคือความมั่งมีของเขาจริง ๆ และเป็นความภูมิใจของเขาเช่นกัน ที่ได้ กิน ได้อยู่ ได้ใช้ ในสิ่งของที่มีราคา แต่คนที่สุขไม่ได้ ไร้ซึ่งความภูมิใจในตนเอง ก็พยายามไปหยิบยืมความภูมิใจในแบบ “คนอื่น” ที่ตนเองไม่มีจริง จึงต้องดิ้นรนหวังว่าจะได้มีจุดนั้นเหมือนเขา

คนที่มีความภูมิใจในตนเองอยู่แล้ว ก็มักจะไม่รู้สึกว่าต้องอวดหรือเท่าคนอื่นในด้านนี้  หรือคนเข้าใจ ภูมิใจในการเงินตัวเองอีกมุม ก็จะสุขอีกแบบ เช่น ดีใจที่ไม่มีหนี้ สุขใจที่ รู้ว่ามีรายรับ มากกว่ารายจ่าย สุขใจที่เห็นเงินในบัญชีเพิ่มขึ้นทีละน้อยมากกว่าเสื้อผ้าในตู้ คนที่ใช้ชีวิตธรรมดา เช่นนี้มีมากมาย มีความสุขที่จับต้องได้ และเขาจะไม่ค่อยเกรี้ยวกราดหรือไม่พอใจกับอะไรง่าย ๆ เพราะมีความพอใจในตนเองเป็นทุน ไม่จำเพาะเรื่องเงิน ความภูมิใจมั่นใจอื่นก็ทำให้เป็นเช่นนี้ จนถึงแอบซ่อนยิ้มมุมปากได้เสมอที่เห็นคนโอ้อวด เมื่อใดที่คุณอยู่จุดนั้นคุณจะเข้าใจมันได้เอง (◠‿◕) สล็อต